Het is een klein wonder dat in zo’n betrekkelijk klein gebied zich zoveel belangwekkends heeft afgespeeld

Historie

Tweeduizend jaar geschiedenis van De Zuidlanden in woord en beeld. Het gebied van het Leeuwarder uitbreidingsplan De Zuidlanden bestaat al duizenden jaren en dat biedt een perspectief, even weids als het groene land tussen de stad en de dorpen.

Het gebied waar Techum gebouwd is, is 6000 jaar geleden gevormd en al meer dan 2000 jaar bewoond. Het landschap bevat allerlei nog steeds zichtbare elementen uit de afgelopen twintig eeuwen. Oude dijken en paden, waterlopen, boerderijen en restanten van terpen zijn zoveel mogelijk ingepast in het nieuwe landschap. Om deze elementen te herkennen heeft Sjoerd Cuperus, bijgestaan door Tom Sandijck, een historisch overzicht geschreven dat een beeld schetst van de rijke geschiedenis van dit gebied.

De eerste bewoners streken hier neer rond het begin van de jaartelling. Langs de oevers van de Middelzee en de oude slenk het Alddjip wierpen ze terpen op om zichzelf en hun vee te beschermen tegen de dagelijkse werking van eb en vloed en hoge watervloeden in de winterperiodes.

In het rijk geïllustreerde boek beschrijft Cuperus alle belangrijke gebeurtenissen die zich in het gebied van De Zuidlanden hebben afgespeeld waaronder een mogelijke passage van de Romeinse geschiedschrijver Plinius, het ontstaan van Techum en de stichting van de kloosteruithof Barrahuis. Er werd ook strijd geleverd, het gevolg van partijtwisten in de vijftiende eeuw. Stinzen werden verwoest en boerderijen geplunderd. In de zestiende en zeventiende eeuw ontwikkelde de streek zich tot een rijk landbouwgebied, waarvoor de monniken van het klooster vier eeuwen eerder de basis hadden gelegd.

De vele historische kaarten in het boek maken het mogelijk om te ontdekken waar oude en recent gevormde elementen in het landschap te vinden zijn. Zo is een restant van een dijkdoorbraak in 1219 nog aanwezig en is de ligging van de in de negentiende eeuw afgegraven terpen van Techum, Barrahuis en Buma nog steeds terug te vinden.

Ze blijven door hun archeologische waarde onbebouwd. Ingrepen in de negentiende en twintigste eeuw, zoals de aanleg van het Van Harinxmakanaal, de spoorlijn en de rijksweg A32 veranderden het landschap niet wezenlijk. Het verschil tussen de strakke vierkante verkaveling van het nieuwland in het westen en het oude land in het oosten met z'n slingerende waterlopen, terpen en oeroude paden is nog steeds duidelijk waarneembaar.